Ve sana yakîn (ölüm) gelinceye kadar Rabbine ibadet et! (Hicr, 15/99)
Allah Teâla (cc), Hz. Peygamber’in (sas) şahsında bütün insanlara kulluğun zamanla ve mekânla sınırlı olmadığını bu ayet-i kerime ile beyan etmiştir. Mademki; aldığımız ve verdiğimiz her nefes şükrü gerektiriyor, o hâlde son nefesimize kadar kullukta daim olmak gerekiyor. Kulluk; iman, ihlas, niyet, tefekkür, marifet, sabır ve takvâ gibi kalbî hâlleri kapsadığı gibi, namaz ve oruç gibi bedenle yapılan ibadetleri; zekât, sadaka gibi malla yapılan ibadetleri; hac ve cihad gibi hem mal hem de bedenle yapılan ibadetleri de kapsamaktadır.
Allah’a kulluğumuz ve ibadetimiz sürekli olmalıdır. İnsanın hayatındaki temel görevi Allah’a kulluktur.
Yakîn: Kesin bilgi; bir şeyi şüphesiz olarak tam ve doğru şekilde bilme; ölüm.
