Nifak Alametleri
Münafık, mümin olmadığı hâlde küfrünü gizleyerek kendisini mümin olarak gösteren veya imanla küfür arasında bocalayan kimsedir. Kur’an-ı Kerim’de, “Kalplerinde hastalık olanlar.” (Mâide, 5/52) şeklinde nitelenen münafıklar esasında imanı kalplerine tam yerleştirememiş, kararsızlık ve tutarsızlık gösteren insanlardır. Kur’an-ı Kerim’de, “Münafıklar sana geldikleri zaman, ‘Elbette biz senin Allah’ın Elçisi olduğuna tanıklık ederiz’ derler. Hâlbuki Allah onların gerçek yalancılar olduklarına tanıklık eder.” (Münâfikûn, 63/1) buyrulmaktadır. Hz. Peygamber, dini tebliğ görevinde kâfirlerle olduğu kadar münafıklarla da mücadele etmiştir. Münafığı iki sürü arasında gidip gelen şaşkın bir koyuna benzeten Allah Resûlü (Müslim, Sıfâtü’l-Münâfıkîn ve ahkâmühüm, 17), münafıklık alametleri arasında yalan söylemeyi, sözünde durmamayı ve emanete hıyanet etmeyi zikretmiştir. (Buhârî, Îmân, 24) Münafıkların, gerçek anlamda iman etmediklerinden ve kötü ahlaklarından ötürü cezalarının cehennem olacağı Kur’an’da bildirilmiştir. (Nisâ, 4/145)
