Evlilikte samimiyet ve ülfet
Eş olmak, ömür yolculuğunu gönül birliği içinde kol kola yürümeyi gerektirir. Mümin samimidir, cana yakındır. Samimiyet ve muhabbet, aile bireyleri arasında yaşandıkça gerçek değerini bulur. Kur’an-ı Kerim, eşlerine kötü davranan, haksızlık yapan erkekleri uyararak hanımlarıyla güzel geçinmelerini ve onlara iyi davranmalarını öğütler.
Eşlerin birbirlerinde hoşlanmayacakları yönlerin bulunabileceği gerçeğine dikkatimizi çeken Kur’an, ancak hoşa gitmeyen bir durumun bile sonuç itibariyle hayırlı olabileceğini hatırlatır. (Nisâ, 4/19) Efendimiz de bizleri olumluya odaklanmaya, iyiyi görmeye ve samimiyete davet eder: “İnanmış bir kimse eşinden nefret etmesin. Çünkü onun bir huyunu beğenmezse hoşlanacağı başka bir huyu mutlaka vardır.” (Müslim, Radâ’, 61)
Evlilik bir evi değil, hayatı paylaşmaktır. Eşlerin birbirinin, düşüncelerine değer vermesi bu paylaşımın bir gereğidir. Samimiyetten ve dürüstlükten ödün vermemek, aile birliği açısından son derece önemlidir.
