İhlas suresi mushafta yüz on ikinci, iniş sırası olarak yirmi ikinci suredir. Dört ayetten oluşmaktadır. Mekke’de nazil olmuştur. İniş sebebi Mekkeli müşriklerin Hz. Peygambere gelip, “Bize Rabbinin soyunu anlat” demeleri ve bunun üzerine nazil olduğu şeklindedir. (Müsned, V, 133-134)
İhlâs, samimi olmak, dine içtenlikle bağlanmak demektir. Tevhîd inancının en özlü şekilde anlatıldığı suredir. Konusu bütünüyle Allah Tealâdır. Hz Peygamber bu sure hakkında,“Kur’an’ın üçte birine denktir” buyurmuştur. (Buhari, Tevhid 1) Bazı âlimler, bu denkliği sureyi okumanın sevabı olarak değerlendirirken, bazı âlimler de manası ve konusu ile ilgili yorumlamışlardır. Zira Kur’an’daki bilgilerin ilki imana dair olan kısmıdır. Bu sebeple surenin anlamını hakkıyla kavrayan kimse Kur’an’ın tevhid hakkında ne söylediğini anlamış olur. Hz Peygamber sevdiği için bu sûreyi her namazda okuyan bir sahâbîye, “Onu sevmen seni cennete götürür” müjdesini vermiştir (Tirmizî, “Fezâilü’l-Kur’ân”, 11) Anlamı: “De ki: O, Allah’tır, bir tektir. Her şey O’na muhtaçtır. O, hiçbir şeye muhtaç değildir. O’ndan çocuk olmamıştır. Kendisi de doğmamıştır. Hiçbir şey O’na denk ve benzer değildir.”
