Kur’an’da anne, baba ve çocuk arasındaki ilişkiler “akıl sahipleri için” örneklerle açıklanır. Lokman suresinde çocuk terbiyesinin temel değerlerinden ilki şu öğüttedir: “Yavrucuğum! Allah’a ortak koşma! Çünkü ortak koşmak elbette büyük bir zulümdür.” (Lokmân, 31/13) Sevgi hitabıyla tevhit inancı vurgulanır.
Allah’ın varlığı ve birliğini kabul etmesi öğütlendikten sonra anne babayla güzel geçinme konusuna değinilir (Lokmân, 31/14). Hz. Lokman öğütlerine, zerre kadar hayır ve şerrin hesabının görüleceğine, Allah’ın her şeyi bildiğiyle devam eder (Lokmân, 31/16).
Tevhit inancı, anne babaya saygı ve davranışlarını kontrol etmesi gerektiği bilgisinden sonra Hz. Lokman, oğluna namaz kılmasını söyler (Lokmân, 31/17). Namazla kendi düzenini sağladıktan sonra iyiliği emredip kötülükten alıkoyması istenir.
Sonraki öğüt, sosyal hayatın düzenine ilişkindir (Lokmân, 31/18). İnsanlar küçümsenmemeli, böbürlenerek yürünmemelidir. Allah hiçbir kibirleneni sevmez. Hz. Lokman, oğlundan “yürüyüşünde ölçülü, mütevazı olmasını, çok yüksek sesle konuşmamasını” ister (Lokmân, 31/19). Öğütleri kadar onun yumuşak üslubundan da almamız gereken dersler vardır.
