Esir takası sahnelerini hatırlıyor musunuz?
Ne güzel görüntülerdi!
Günlerce Hamas mücahitlerinin esiri olan İsrailliler ayrılırken vedalaşıyorlardı.
El sallıyorlardı!
Yüzlerinde tebessüm vardı!
Bir kez daha gördük, gördük ki İslam diriltiyor. Güzel ahlak, şefkat ve merhamet ölü kalpleri canlandırıyor.
Zalim zülmüyle kendi sonunu hazırlıyor!
Kanlı bıçağı yaladıktan sonra kesilen dilinden akan kendi kanını içip cansız olarak yere yığılan kutup ayısı gibi!
Kendi sonunu hazırlıyor.
Körpecik bedenleriyle ölümü tadan çocuklarının başında feryat eden annelerin ahı karşılıksız mı kalacak?
Hergün bombalanan evlerin enkazı altından yükselen çığlıklar semada yankılanmayacak mı?
Dua dua yükselen haykırışlar zülmü bastıracak, zalimi bitirecek!
Belkide merhamet olarak yağacak dünyaya.
Ilık rüzgarların buz kütlelerini erittiği gibi en katı kalpleri bile yumuşatacak.
Hergün yeni ihtida görüntüleri düşüyor ekranlara elhamdulillah!
İslamla buluşacaklar!
Merhametle buluşacaklar!
Sevgiyi kuşanacaklar!
“Cellat yatağında uyandı bir gece
Tanrım dedi bu ne zor bilmece
Öldükçe çoğalıyor adamlar
Bense tükenmekteyim öldürdükçe”
Cellatlar tükenecek, zalimler tükenecek!
Rüzgar ekenler fırtına biçecek.
Vahşetin failleri azab bulacak.
Biz toprağa tohum eker gibi sevgi ekmeye devam edeceğiz kalplere.
Esir aldıklarımız bile ayrılırken el sallayacaklar bize.
Muamelemiz güzel olacak.
Ahlakımız güzel olacak.
Yani güzel Müslüman olacağız.
