(O gün) Rahman’ın katında söz ve izin alandan başkasının şefaat hakkı olmayacaktır. (Meryem, 19/87)
Şefaat, ahirette peygamberlerin ve kendilerine izin verilen kimselerin, müminlerin bağışlanması için Allah (cc) katında niyazda bulunmaları anlamında bir terimdir. Esasında Allah’ın (cc), kulunu koruyup kollaması için hiçbir şeye ihtiyacı yoktur. Bununla birlikte Allah Teâla (cc), layık olan kullarına özel ikram kabilinden şefaat gibi bazı imkânlar sunabilir. Ayette, kendilerine izin verilenlerin şefaat edeceği, bundan başka şefaat olmayacağı bildirilmektedir. Herkes ameline göre değerlendirilecektir. Amelleri iyi olanlar, elçiler heyeti gibi ağırlanarak cennete gireceklerdir. İnkârcılar ise sürü hâlinde cehenneme götürüleceklerdir.
Allah’ın (cc) izni olmadan kimse kimseye fayda veya zarar veremez. Şefaat ancak iman ve amel ehli için geçerli olur.
Ahd: Söz, vaat, anlaşma.
