“Rabbimiz! İndirdiğine inandık ve peygambere tâbi olduk; artık bizi şahitlerle beraber yaz.”
(Âl-i İmrân, 3/53)

Hz. İsâ insanlara tebliğde bulunduğunda kavminin çoğu bundan hoşlanmamış ve hatta onu öldürmek istemişlerdi. Bunu anlayan Hz. İsâ, Allah’a giden yolda kimlerin kendisine yardımcı olabileceğini sordu. Sayıca az olan müminler ortaya çıkıp “Allah’ın yardımcıları biziz” cevabını verdiler ve Allah’ın birliğine, Hz. İsâ’nın doğruluğuna şahitlik yaptılar. Bu müminlere “havariler” denir. Yukarıdaki ayet, havarilerin dualarından biri olup ülkemizde müezzinlerin birçoğu teravih namazından sonraki duadan önce bunu okumaktadır.

Allah’a iman etmek, gönderdiği peygamberlere tabi olmayı gerektirir.
Mümin inandığı şeylere gözüyle şahit olmuş, görmüş gibi kesin olarak inanır.

Âmennâ: Biz inandık, biz iman ettik.
Şahidîn: Gerçeğe tanıklık edenler, şahitler.