(Resûl'üm!) Sen af yolunu tut, iyiliği emret ve cahillerden yüz çevir. (A‘râf, 7/199)
Âyette Hz. Peygamber’in (sas) ve onun ümmetinin, Allah’a (cc) davet yolunda takınmaları gereken tavrın nasıl olması gerektiği beyan edilmektedir. İnsanları hak ve hakikate, iyilik ve doğruluk yoluna çağırırken kendini bilmezlerin edeple bağdaşmayan davranışları ve haksızlıklarıyla karşılaşıldığında bunlara aldırmamak gerekir. Yine bu tür hareketler karşısında hissi davranarak affedici olmaktan ve iyiliği emretmekten vazgeçmemek, tam tersine ısrarla sabırlı, bağışlayıcı ve hoşgörülü olmaya çalışmak gerekir.
“Kul başkalarını affettikçe, Allah (cc) da onun şerefini yüceltir.” (Müslim, “Birr”, 69) Affedici olmak, karşımızdakinin gönlünü kazanmada bize yardımcı olur.
Afv: Kötülük yapanı bağışlamak.
Örf: İyi olan.
Câhil: Bilgisiz, küstah, saldırgan.
