Sadık kul- Sadık dost: Hz. Ebû Bekir (r.a.)

Hz. Peygamber’den iki-üç yaş küçük olan Hz. Ebû Bekir, Kureyş kabilesinin Teym koluna mensuptur. Babası Ebû Kuhâfe, annesi ise Ümmü’l-Hayr Selmâ bint Sahr’dır.

Cahiliye devrinde güzel ahlaklı, dürüst ve itimâda şâyân bir tacir olarak bilinen Hz. Ebû Bekir; İslam’la şereflendikten sonra sağlam itikâdı ve samimiyetiyle temâyüz etmiştir. Miraç hadisesine hiç tereddüt etmeden inandığı için kendisine -hakikati tasdik eden anlamında- “Sıddık” lakabı verilmiştir. Mekke’den Medine’ye hicretinde Peygamberimize refâkat etmiş ve Kur’an-ı Kerim’de “…mağarada bulunan iki kişiden biri…” (Tevbe, 9/40) olarak zikredilmiştir.

Ahlak ve karakteri itibariyle bütün Müslümanların hürmetini kazanmış olan bu büyük insan, Hz. Muhammed’in (s.a.s.) vefatından sonra halifelik görevini üstlenmiştir. Halifeliği yaklaşık iki yıl devam ettiği halde gösterdiği dirayet sayesinde genç İslam devletini kritik süreçlerde başarılı bir şekilde yönetmiş ve 634 yılında 63 yaşında Rabbine kavuşmuştur.