209 (824) yılında bugün Özbekistan sınırları içinde bulunan Tirmiz’de doğdu. Önce Tirmiz’de, daha sonra Horasan, Irak ve Hicaz başta olmak üzere diğer bazı bölgelerdeki âlimlerden hadis öğrendi. İmam Buhârî, İmam Müslim ve Ebû Dâvûd gibi hadisçiler hocaları arasında yer almaktadır. Tirmizî’nin çok duygulu bir insan olduğu, kendisine söz getirebilecek her davranıştan uzak durduğu, dünya malına değer vermediği ve bütün gayretiyle âhiretini imar etmeye çalıştığı bilinmektedir.
Tirmizî hadis ilminde önde gelen âlimlerden biridir. Hadislerin sıhhatini zedeleyici mahiyette, tespit edilmesi son derece zor, gizli kusurları mükemmel şekilde bilen çok az sayıdaki hadis âlimlerinden biridir.
Hadis ilimlerine çok çeşitli katkıları olan Tirmizî’nin el-Cami‘ u’s-Sahih isimli eseri en güvenilir hadis kitapları olarak kabul gören Kütüb-i Sitte içinde yer almaktadır. 279’da (892) vefat etmiştir.
SÖZÜN ÖZÜ
“Kendini sev, sana iyilik edeni sev, iyiliği, güzelliği ve güzeli sev; kendine yakın bulduklarını, ruhunun uyuştuğu kimseleri sev… Hepsinden öte sana bunları veren Allah’ı sev.”
İmam-ı Gazalî
