Latinceden Batı dillerine, oradan da diğer dillere geçen “radikal” sözcüğü kök, esas, temel gibi anlamlara gelir. En genel anlamda, radikalizm, bilinen usul ve ilkelerden “kökten” ve “esaslı” biçimde ayrılarak ısrarlı ve kesin bir değişim talebini ifade etmektedir. Hem kök, hem terim anlamları itibarıyla, fundamentalizm/köktencilik kavramıyla benzerdir. Radikalleşme, birçok konuda olduğu gibi din konusunda da aşırılık, uçta olma, sınırda yaşama olarak algılanmaktadır. Bu durum, toplumda kabul gören normal ve anormal kalıpları çerçevesinde ele alındığında problemli olarak görülmektedir. Geçmişten günümüze kendini merkeze koyan, kendinden olmayanı dışlayan, geçmişe özlem duyarak ve geleceğe dair devrimci bir idealizmi benimseyerek, bu uğurda ötekinin can, mal, din, dil ve düşünce gibi evrensel haklarını ihlal ve istismar eden radikal kişi ve grupların var olduğu da bir gerçektir. Dinimiz İslam’da ise aşırılıklardan uzak olmak, orta yol yani itidal tavsiye edilmektedir.

Erbain’in (Zemherîr) başlangıcı
Kış Doksanı-En Soğuk Günler