“Kuşkusuz ki Allah benim de rabbimdir, sizin de rabbinizdir. Öyleyse O’na kulluk edin, işte doğru olan yol budur.”
(Âl-i İmrân, 3/51)
Bu ayet, Hz. İsâ’nın sözlerinden birini nakletmektedir. Hz. İsâ tebliğe başladığında, bazı mucizeler göstermiş ve Yüce Allah’tan aldığı ayetleri açıklamıştı. O ayetler, daha önce Hz. Mûsâ’ya gönderilen Tevrat’ı onaylıyor ve peygambere itaati öğütlüyordu. Ancak peygambere itaat etmek, ona kulluk etmek anlamına gelmiyordu. Bu sebeple Hz. İsâ, kulluğun yalnızca Allah’a yapılması gerektiğini söyledi. Peygamber bir tanrı olmadığı gibi tanrının oğlu da değildir. O da bir kuldur.
İnanmayanlar da dâhil olmak üzere, bütün insanların Rabbi, Allah’tır.
Kulluk yalnızca Allah’a yapılır.
Rabb: Terbiye eden, büyüten, gözetip koruyan, kendisine ibadet edilen mabud.
Sırat-ı Müstakîm: Doğru, dosdoğru, doğruyu gösteren yol.