Allah'ın dostunun dostu: Ebu Bekir es-Sıddık
Mekke’de doğdu. Annesi Ümmü’l-Hayr Selmâ bint Sahr, Babası Ebû Kuhâfedir. Anne ve babasının mensup olduğu Teym kabilesinin soyu Mürre b. Kâ‘b’da Hz. Peygamber’in nesebiyle birleşir. Resûl-i Ekrem’den iki veya üç yaş küçük olan Ebû Bekir kaynaklarda adından çok Atîk lakabıyla anılmıştır. Hz. Peygamber’in, “Sen Allah’ın cehennemden âzat ettiği kimsesin” (Tirmizî, “Menâḳıb”, 16) şeklindeki iltifatına mazhar olduktan sonra bu lakapla anılmaya başlandığı bilinmektedir. Câhiliye döneminde Abdü’l-Kâ‘be olan adının müslüman olduktan sonra Hz. Peygamber tarafından Abdullah olarak değiştirildiği rivayet edilir. Servetini Allah yolunda harcayıp eski elbiseler giydiği için “Zü’l-hilâl”, çok şefkatli ve merhametli olduğu için “Evvâh” lakaplarıyla da anılmıştır. Ancak onun en meşhur lakabı Sıddîk’tır. “Çok samimi, çok sadık” anlamına gelen bu lakap kendisine, mi‘rac olayı başta olmak üzere gaybla ilgili haberleri hiç tereddütsüz kabul ettiği için bizzat Resûl-i Ekrem tarafından verilmiştir. Hz. Peygamber’in vefatından sonra onun devlet yönetimi görevini üstlendiği için “halîfetü resûlillâh”'dır.
---
Beyaz Baston Görme Engelliler Haftası (07-14 Ocak)
---
Şüphesiz Allah sözün açıkça söylenenini de bilir, gizli tuttuklarınızı da bilir. (Enbiyâ, 21/110)
