Teizm, ilahi dinlerin söylediği anlamda bir ilahın varlığına inanmaktır. Ateizm ise İngilizcedeki (A) olumsuzluk edatıyla Allah’ın varlığını inkâr eden felsefi görüş demektir. Diğer bir deyişle ateizm tanrının var olmadığına olan inançtır. Kavram olarak ateizm, kâinatı incelerken, Allah’ı ve ruhu inkâr ederek duyuların ve deneyim verilerinden başka hiçbir bilgiyi kabul etmeyen; âlemin, tesadüfün birtakım kombinezonları ile meydana geldiğini kabul ve iddia eden görüş demektir. Ateizm, deizm ve nihilizm gibi Batı’da ortaya çıkan din karşıtı akımlar, tepkisel hareketlerdir. Her devirde inkârcı akımların, marjinal grupların savunduğu bir düşünce iken Rönesans sonrasında hızla gelişerek modern dönemde geniş kitlelerin düşünce ve yaşam biçimi hâline gelmiştir. Özellikle gençler arasında, yeni mecralar üzerinden yaygınlık kazandığı gözlenen bu görüşlerin her şeyden ziyade bilgisizlik bataklığından beslendiği de açıktır.

İbn Rüşd’ün vefatı (1198)