Allah'ın sevgili kulu (Veli)
Mutasavvıflar veliliği genel ve özel diye ikiye ayırırlar. Genel anlamda her mümin Allah’ın dostudur ve O’nun veli kuludur. Özel anlamda velilik ise devamlı, kararlı ve ihlaslı bir şekilde ibadet ve kulluk eden, başta peygamberler olmak üzere takva sahibi bütün sâlih müminlere mahsustur. Bütün evliyanın önderi olan Hz. Peygamberin ibadet hayatı ve ahlakının yanı sıra vahiy esnasında yaşadığı manevi hâller velilerin daima göz önünde bulundurdukları hususlardır. İman, İslam ve ihsandan bahsedilen Cibrîl hadisine göre: (Buhârî, “Îmân”, 37) “Allah’ı görüyormuş gibi O’na ibadet eden” manasındaki ihsan, evliyanın hâli olarak kabul edilmiştir. Kulun önce farzlarla, sonra nafile ibadetlerle Allah’ın yakınlığını ve sevgisini kazanacağına dair hadiste ise; O’nun sevdiği kulunun işiten kulağı, gören gözü, tutan eli, yürüyen ayağı olduğu ifade edilir (Buhârî, “Reḳāʾiḳ”, 38; İbn Mâce, “Fiten”, 16). Allah bu kulunun kendisine sığınması durumunda onu korur.
---
İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de gerçekten iman etmiş olamazsınız. (Müslim, Îmân, 93)
