Seni tanıyan birini getir

Hz. Ömer’in huzurunda adamın birinin şahitliğine ihtiyaç duyulmuştu. Ömer adama “Seni tanıyan birini getir” dedi. Getirdiği adam, şahitlik edecek olanın iyi biri olduğunu söyleyerek onu övdü. Ömer’le aralarında şu konuşma geçti:
Ömer: Evine girdiğinden, çıktığından haberin olacak derecede yakın komşusu musun?

- Adam: Hayır.

- Ömer: Adamın ahlâkî erdemlerini öğrenecek şekilde kendisiyle yol arkadaşlığı yaptın mı?

- Adam: Hayır

- Ömer: Para pul işleriyle ilgili olarak dinî sorumluluğunu ortaya koyacak şekilde onunla bir iş ilişkin oldu mu?

- Adam: Hayır.

- Ömer: Öyle zannediyorum ki sen bu adamı camide başını aşağı yukarı sallanarak Kur’an mırıldanırken gördün.

- Adam: Evet öyle.

Bu konuşma üzerine Ömer adama, “Kalk git, sen bu adamı tanımıyorsun!” dedi; ötekine de kendisini doğru dürüst tanıyan başka birini getirmesini söyledi.