“Köle, esir, tâbi, insan, hizmetkâr” anlamındaki “abd” (عبد) kelimesinin boyun eğme, itaat, kulluk anlamlarına gelen “ibadet” masdarından türemiştir.
Bir dine bağlı olanların belli zamanlarda toplu veya tek başlarına ibadet ettikleri özel mekândır.
Mabedler; kutsal sayılan açık bir alan, müstakil yapıların olmadığı yerde şahıs evleri, göçebe kavimlerde yanlarında taşıdıkları kutsal çadır ve gelişmiş kültürlerde farklı mimari yapılar olarak karşımıza çıkmaktadır.
Müslüman mâbedi için câmi, mescid, musalla, namazgâh kelimeleri kullanılmaktadır.
Yeryüzünde ilk mâbed Kur’an’da ev (beyt) olarak anılan Kâbe’dir. (Âl-i İmrân, 3/96)
İslâm’da ibadet sadece mâbede bağlanmamış, yeryüzü mescid kılınmıştır. (Müslim, Mesâcid, 3)
