Dünya onlara, ahiret bize

Rivayete göre Resûlullah, tabanı şeritlerle örülmüş bir sedir üzerinde uyumaktayken Ömer b. Hattab (r.a.) yanına girmişti. Ömer oturdu; şeritlerin Resûlullah’ın mübarek bedeninin yanında izler bırakmış olduğunu görünce gözlerinden yaşlar boşandı. Resûlullah ağlamasının nedenini sorunca şunları söyledi: “Kisraları, kayzerleri, onlardaki ihtişamı hatırladım; bir de sizi düşündüm. Siz ki, Allah’ın dostu, seçilmişi ve elçisisiniz ama şu şerit örgülü sedirde yatıyorsunuz.” Bu sözler üzerine Hz. Peygamber şöyle buyurdular: “Ey Ömer! Dünyanın onlara, ahiretin bize verilmesi seni memnun etmiyor mu?” Ömer, “Elbette memnun ediyor, ya Resûlallah” dedi. “Öyleyse mesele yok” buyurdular.

Peygamberimizin zühdüne dair bir başka örnek ise şöyledir: Bir gece Hz. Peygamber’e bir yerden beş veya altı dinar altın para gelmişti. Gece hep onları düşündü; gözüne uyku girmedi. Nihayet gecenin sonunda onları elinden çıkardı. Hz. Aişe diyor ki: “Paradan kurtulunca uykuya daldı; hatta derin derin nefes aldığını duyuyordum. Daha sonra ‘Bu paralarla Allah’a kavuşsaydı Muhammed Rabbine ne cevap verirdi!’ dedi.” (Ebû Tâlib el-Mekkî, Kûtu’l-Kulûb, I, 431)