De ki: “Size, iş ve davranışları bakımından en çok ziyana uğrayanları bildirelim mi? Onlar, iyi yaptıklarını sandıkları hâlde, dünya hayatında çabaları boşa giden kimselerdir.” (Kehf, 18/103-104)
İnsanlar, davranışlarında daima bir amaç gözetip ona göre çaba harcarlar. Allah’a (cc) ortak koşanlar, sahte tanrılarının kendilerini Allah’a (cc) yaklaştıracağını ve Allah (cc) katında küfür sayılan bu davranışlarının Allah’a (cc) itaat olduğunu sanmaktadırlar. Oysa Allah (cc), kendisine ortak koşanların amellerinin hiçbir değeri olmadığını bildirmiştir. Bu sebeple dünyada yapıp ettikleri boşa gitmiştir; ahirette amellerine Allah (cc) tarafından hiçbir değer verilmeyecektir.
İnsanın öncelikli görevi kendisini yoktan yaratan Allah’a (cc) imandır. Bir davranışı değerli kılan, o davranışın Allah (cc) rızasına uygun olmasıdır.
A’mâl: Ameller, davranışlar, işler; dünya ve ahirette ceza veya mükâfat konusu olan her türlü iş ve davranış.
