“Ey Rabbim! Bana bir hikmet bahşet ve beni sâlih kimseler arasına kat.” (Şuarâ, 26/83)
Allah Teâla (cc), Kur’an’da Hz. İbrahim’in (as) dilinden çok güzel dualara yer vermiştir. Hz. İbrahim (as) kavmini putlara tapmaktan menetmiş, onların ve atalarının, duaları işitmeyen, fayda ve zarar sağlayamayan putlara değil, âlemlerin Rabbi olan Allah Teâla’ya (cc) ibadet etmeleri gerektiğini söylemiştir. Allah’ın (cc); kudretiyle insanları yaratan, hidayet eden, yediren, içiren, şifa veren, öldürüp dirilten olduğunu anlatmıştır. Burada da onun hikmet denilen faydalı bilgi ve salihlerden olma duasına yer verilmiştir. Hz. İbrahim (as), duasında kıyamet günü Cenâb-ı Allah’tan (cc) kendisini bağışlamasını istemiştir.
Allah Teâla’dan (cc) hikmet ve af dilemek, peygamberlerin sünnetidir. İyi insanlarla birlikte olmak hem bu dünyada hem de ahirette kurtuluşa ermenin vesilesi olur. Faydalı bilgi ve iyi insan olma bir insanın elde etmesi gereken en büyük değerlerdendir.
Hikmet: Adalet, ilim, Allah (cc) korkusu, akıl, söz ve işte isabet, hakkı bilme.
