Yunus Emre, İslam medeniyetinin zaman ve mekânın ötesindeki ölümsüz ve evrensel değerlerini 13. yy’da Anadolu’da rahmet olarak halka saçmıştır. İnsanın nasıl kendisini bileceğini, bilenin nasıl olgunlaşıp dost olacağını; sade, arı, duru, tertemiz şekilde terennüm etmiş, ilahileri ile toplumu irşat etmiştir. Yunus Emre, İslam medeniyetinin Anadolu’da şefkat ve merhamet ile yoğrulup ete kemiğe bürünmüş hâlidir. Bizim medeniyetimiz Yunus ve Yunuslar medeniyetidir. Yunus Emre bu topraklara ilmi, irfanı, hikmeti, Türkçeyle bir kez daha serpmiş olan, bu toprakları hakikatle, imanla, rahmetle ve muhabbetle mayalamış olandır. Ne mutlu ki o hikmet ve hakikat, Anadolu toprağında Türkçeyle Türk insanına ve o rahmet dilinden anlayan cümle mahlukata bir kez daha seslenmiştir. İyi ki bir Yunus’umuz var! İyi ki Yunuslarımız var! İyi ki onların izinden giden, onların izine basmış olan velilerimiz var; gönül dostlarımız, Hak dostlarımız var!
Fârâbî’nin vefatı (950)
Karakış başlangıcı (99 gün sürer)