Zulmedenleri de o korkunç ses yakaladı, yurtlarında diz üstü çöküp kaldılar. Sanki orada hiç oturmamışlardı. İşte böyle, Semûd kavmi rablerini inkâr etti. Vay Semûd’un hâline! (Hûd, 11/67-68)
Kavimleri tarafından inkâr edilmek, yalanlanmak, eza ve cefaya muhatap olmak tüm peygamberlerin ortak yönü olmuştur. Allah Teâla (cc), Hz. Sâlih’i (as), yoldan çıkan Semûd halkına göndermişti. Hz. Sâlih (as), peygamber olduğunu onlara mucizelerle gösterdi. Fakat onu yalanladılar ve kendilerine mucize olarak verilen deveyi de vahşice katlettiler. Sâlih (as), Allah’ın emriyle kendisine iman edenleri alıp o diyardan uzaklaştı. Onu inkâr edenler ise ayette ifade edildiği şekilde helak edildiler. Öyle helak oldular ki, sanki o yurtta daha önce hiç kimse yaşamamış gibi izleri silinip gitti.
Eski kavimlerin başına gelenler bizler için birer ibret vesikasıdır. Peygamberleri inkâr edenlerin sonu hüsrandır.
Sayha: Şiddetli gök gürültüsü, korkunç ses.
