<p style="text-align: justify;"><strong>Kur’an, mü’minlere, Hz. Peygamberi canlarından üstün tutmalarını öğütler. Onun eşlerinin de kendilerinin anneleri olduğunu ifade eder.</strong></p> <p style="text-align: justify;">Bir savaş dönüşü, Hz. Aişe validemiz ihtiyaçtan dolayı geride kalmıştı. Ordunun ardından bir şey kalıp kalmadığını kontrol etmekle görevli Hz. Safvan da onu kendi devesine bindirerek orduya yetiştirmişti. İçi nifak dolu birtakım hasta kişilikler, onunla Hz. Safvan arasında bir şeylerin geçtiği konusunda dedikodu çıkarmıştı.</p> <p style="text-align: justify;">Çok ağır bir iftiraya maruz kalan Hz. Aişe validemize en ağır gelen ise, Peygamberimizin “Ey Aişe, böyle bir şey yaptınsa söyle! Ve günahlarına tevbe et!” mealindeki sözleriydi. Ve herkesin tıkandığı, sözün bittiği andı artık.</p> <p style="text-align: justify;">İşte o safhada, Allah (c.c.) konuya taraf olmuş ve mealen “O ağır iftirayı uyduranlar, içinizden bir güruhtur.” diye başlayan Nur suresinin ilgili âyetlerini (11-26) indirmişti. Hz. Aişe validemiz daha sonra şöyle demiştir: “Ben Rabbimin beni bir şekilde temize çıkartacak bir vahiy indireceğini biliyordum. Ancak, bunun mü’minlerin okuyacağı Kur’an âyetleri içinde yer alacağını hiç beklemiyordum.”</p> <p style="text-align: justify;"><strong>SÖZÜN ÖZÜ</strong></p> <p style="text-align: justify;"><em>İlim ve sanat ittifak görmediği ülkeyi terk eder.</em></p> <p style="text-align: justify;"><em>İbn Sina</em></p> <p style="text-align: justify;"><em>Saksıdan yabani ot diye söküp attığımız şey, yarın saksınınkinden daha şahane bir çiçek olabilir.</em></p> <p style="text-align: justify;"><em>Arif Nihat Asya</em></p>