Tâ Sîn Mîm. Bunlar, apaçık Kitab’ın âyetleridir. Ey Muhammed! Mümin olmuyorlar diye âdeta kendini helak edeceksin! (Şuarâ, 26/1-3)
Sûrenin ilk ayetleri, insanların Müslüman olmaları için Hz. Peygamber’in (sas) kendini paralayacak derecede gayret gösterdiğini ifade etmektedir. Ancak onun bu arzusu ve gayretleri müşrikler arasında yankı bulmamıştır. Onların çoğu imanı değil şirk koşmayı ve inkâr etmeyi tercih etmişlerdir. Allah Teâla (cc) da Peygamberimizi (sas) teselli etmek için bu ayetleri ve devamında gelen ayetleri indirmiştir. Bunlardan anlaşılmaktadır ki, Hz. Peygamber’e (sas) ve sonraki müminlere sadece dini anlatıp tebliğ etmek ve örnek olmak düşer.
Peygamberlerin bütün gayretlerine rağmen, kavimleri içerisinde inanmayanlar hep var olmuştur. Müminin vazifesi usulüne uygun tebliğ etmektir. Makbul olan kişinin zorla değil özgür iradesiyle iman etmesidir. Allah dünyayı, hayatı ve ölümü imtihan için yaratmıştır. İnsanın bu imtihanı kazanması hür iradesiyle Allah’a inanmasına ve itaat etmesine bağlıdır.
Tebliğ: Peygamberlerin, Allah’tan (cc) gelen ilahî hükümleri tam ve eksiksiz olarak insanlara bildirmesi.
