Bir de üzerine, sahte bir kan bulaştırılmış gömleğini getirdiler. Yakub dedi ki: “Hayır! Nefisleriniz sizi aldatıp böyle bir işe sürükledi. Artık bana düşen, güzel bir sabırdır. Anlattıklarınıza karşı yardımı istenilecek de ancak Allah’tır.” (Yûsuf, 12/18)
Hz. Yakub’un (as) 12 oğlu vardı. Yakub (as), üstün karakteri sebebiyle oğulları arasından Hz. Yûsuf’u (as) daha çok seviyordu. Bünyamin’i de küçük olduğu için el üstünde tutuyordu. Bu durum diğer on kardeşi kıskandırıyordu. Onlar babalarının sevgisini kazanacak güzel davranışlar sergilemek yerine kendilerine rakip gördükleri Yûsuf’u ortadan kaldırmak için plan yaptılar. Gezip oynamak bahanesiyle onu evden çıkardılar ve götürüp bir kuyuya attılar. Gömleğini de kana bulayıp babalarına getirdiler ve sahte gözyaşlarıyla “Yûsuf’u kurt kaptı.” dediler. Yakub (as), olayın onların anlattığından farklı olduğunu anladı ve bağrına taş basarak bu imtihana sabredeceğini söyledi.
Nefsimize uymak bizi yanlışa götürür. Musibetler karşısında Yakub (as) gibi güzel bir sabır göstermeliyiz.
Nefis: Ruh, can, kötü huyların içimizdeki kaynağı.
