İnsanın yaşamın getirdiği stresle başa çıkmasında inancın çok önemli bir etkisi vardır. Günümüz insanı ancak inancıyla, giderek şahlanan maddi varlığının ve “ben” takıntısının üstesinden gelip, ihmal ettiği manevi değerlerle yeniden buluşabilir. Stresi tamamen yok edemeyiz, zira stresin sıfırlanması ölüm hâlidir. İnsan, bir sınav sürecinde bulunduğuna göre bu sınavın bir heyecanının olması normaldir. Normal olmayan bu sınavın gerektirdiği hazırlığı yapmamaktır. Unutulmamalıdır ki kendi benliğine odaklanan kişinin huzurlu yaşaması mümkün değildir. Oysa hayatı; öncesi ve sonrası ile bir bütün olarak görenlerin huzuru yakalaması çok daha kolay olacaktır. “Onlar, inananlar ve kalpleri Allah’ı anmakla huzura kavuşanlardır. Biliniz ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur.” (Ra’d, 13/28) âyeti yol göstericidir. Yine unutulmamalıdır ki insanın; kendisini var eden, hayat veren, doğrudan muhatap alan, gönlünde taht kuracak kadar yakın olan Yaratıcısı ile iç içe bulunması böylece her davranışında yalnız olmadığı bilinci ile hareket etmesi, onu huzurlu kılacaktır. SÖZÜN ÖZÜ Dünyada en huzursuz kimse, gönlünde haset ve kin tutandır. İmam-ı Şâfiî 78 İyi şey daima çabayla yapılır. Ve bu çaba birçok defa tekrarlandığında, iyi şey alışkanlığa dönüşür. Tolstoy