<h3 style="text-align: justify;"><strong>En Kötü Hastalık: Kibir</strong></h3> <p style="text-align: justify;">Kibir, başkalarını küçük görerek nefsini onlardan üstün saymaktır. Kimi zaman soyluluk, güzellik, fiziksel güç gibi yaratılıştan gelen birtakım özellikleri; kimi zaman da Allah’ın kendisine sonradan bahşettiği zenginlik, makam, ilim ya da nüfuz gibi nimetler, insanı kendini beğenmeye sevk eder. İnsan zamanla çevresindekileri<br /> küçük görerek kendisinin “en üstün” olduğu hissine kapılır ve böylece kibir hastalığına yakalanır.</p> <p style="text-align: justify;">Resûlullah kibrin kötülüğü ve ondan sakınmanın gerekliliği üzerinde o kadar çok durmuştur ki, sahabenin önde gelenleri kibire yakalanmaktan korkar hale gelmiştir. Hz. Peygamber bir gün ashabını, “Kim elbisesini kibirlenerek yerlerde sürürse, Allah kıyamet günü o kimseye (rahmet nazarıyla) bakmaz.” diyerek uyarmıştı. Bunu<br /> duyan Hz. Ebû Bekir telaşla, “Ey Allah’ın Resûlü! Eteğimin bir tarafını kaldırmazsam sarkıyor.” diye kendi halini açıklama gereği duymuş, Hz. Peygamber de (s.a.s.) onu şu sözlerle rahatlatmıştı: “Sen bunu kibirlenerek yapan kimselerden değilsin.” (Buhârî, Fedâilü ashâbi’n-nebî, 5)</p>