Hz. Îsa ve havâriler
Kur’anda Hz. Îsâ, resullerin en büyükleri “ülü’l-azm” olan beş peygamberden biridir. Âl-i İmrân, Mâide ve Meryem surelerinde doğumunun müjdelenmesi, dünyaya gelişi, tebliği, mucizeleri, dünyevî hayatının sonu ve Allah katına yükseltilmesinden bahsedilir. O hiçbir zaman kendisinin tanrı edinilmesini söylememiş, yalnız Allah’a kulluğu öğütlemiştir. (Mâide, 5/116-117) Hz. Îsâ’yı ilâh edinmek kesinlikle doğru değildir. (Tevbe 9/30-31)
Havâri, seçilmiş, dost, bir kimseye ileri derecede yardım eden, kendisini bir davaya adayan demektir. Peygamberlere inanıp, onlara yardımcı olan herkes için kullanılan havâri bilhassa Hz. Îsâ tarafından seçilmiş, tebliğ ve irşad görevinde ona yardımcı olan kişileri ifade eder. Kur’an’da “Allah yolunda bana kimler yardımcı olacak?” diye soran Hz. Îsâ’nın çağrısına, “Biz Allah yolunun yardımcılarıyız. Allah’a inandık, şahit ol biz Müslümanlarız. Rabbimiz, senin indirdiğine inandık, peygambere uyduk, bizi şahitlerle beraber yaz!” (Âl-i İmrân, 3/52-53) buyrulmaktadır.