<h3 style="text-align: justify;"><strong>Ashab-ı Bedir</strong></h3> <p style="text-align: justify;">Hicretin 2. yılında Müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında Bedir mevkiinde meydana gelen Bedir Gazvesi’ne katılan ashap Ehl-i Bedir veya Bedrî adıyla anılır. Sayıları 313 kadar olan Ehl-i Bedir’den Kur’an-ı Kerim’de ve Hz. Peygamber’in hadislerinde övgü ile söz edilmiş, hepsinin cennetlik olduğuna dair kutsî ve merfû hadisler muteber hadis kitaplarında yer almıştır. Sahîh-i Buhârî’de kırk dördünün adı verilen Ehl-i Bedir’in Müslümanların en faziletlileri olduğu da hadislerde zikredilmiştir. Nitekim Hz. Ömer divan teşkilâtını kurunca divan defterine ilk önce Ehl-i Bedir’in yazılmasını emretmiştir. Bu anlayış İbn Sa‘d’ın sahâbe tasnifinde de görülmekte olup ona göre fazilet bakımından beş gruba ayrılan sahâbîlerin ilk tabakasını Ehl-i Bedir oluşturur. Ehl-i Bedir’den bazıları çeşitli vesilelerle Medine dışına çıkıp muhtelif memleketlere göç etmiştir. En son vefat eden Bedrî olarak ensardan Ebû Üseyd Mâlik b. Rebîa es-Sâidî (ö. 60/680) veya Ebü’l-Yeser Kâ‘b b. Amr’ın (ö. 55/675), muhacirlerden ise Sa‘d b. Ebû Vakkās’ın (ö. 56/676) isimleri zikredilir. Sonradan çeşitli sebeplerle “Bedrî” nisbesini alan kişilerin Ehl-i Bedir’le bir ilgisi yoktur.</p>