İlmin öncüleri: Suffe Ashabı
Resûlullah (s.a.s.), hicretten sonra inşa ettirdiği Mescid-i Nebevî’nin bir köşesinde etrafı açık ve üstü hurma dallarıyla örtülü “Suffe” olarak adlandırılan bir gölgelik yaptırmıştı. Suffe’de çoğunluğunu muhacirlerin oluşturduğu, evsiz, yoksul ve kimsesiz Müslümanlar barınırlardı. Burada kalan sahabilere “Suffe Ashabı” denilirdi.
Suffe Ashabı, Hz. Peygamber’in (s.a.s.) gölgesinde yetişen ve eğitimleriyle bizzat kendisinin ilgilendiği ilim yolcuları idi. Zamanlarının büyük bölümünü onun âdeta dizinin dibinde geçirirler, vahyin feyiz ve bereketinden alabildiğine yararlanırlardı.
İslam eğitim-öğretim tarihinin ilk sistemli eğitim faaliyetlerinin yürütüldüğü müessese olan Suffe’nin sakinleri, Resûlullah’ın ilim ve İslam anlayışını yansıtmaları bakımından ilk İslam âlimleri olarak nitelendirilebilir. Suffe ashabı, Hz. Peygamber’in mesajını içtenlikle benimsemekle kalmayıp öğrendiklerini tebliğ etmek üzere farklı coğrafyalara gitmişler ve İslam’ın yüce hakikatlerini gönüllere taşımışlardır.