Sahabilerden bütün iyi şeyleri dünyada bitirme endişesi taşıyanların söyledikleri oldukça düşündürücüdür.
"Dünya nimetlerinden istifade ederken bir ölçü var mıdır?"
"Helal olmak şartıyla sınırsız olarak faydalanmak mümkün değil midir?"
Benzer sorular hep zihnimi meşgul eder.
Konuyla ilgili birkaç ayeti kerime dikkat çekicidir:
"Şüphesiz ki Allah iman edip iyi işler yapanları, altlarından ırmaklar akan cennetlere koyacaktır. Kâfir olanlar ise (dünyadan) yararlanır, hayvanların yediği gibi yerler. Onların (mahşerdeki) yeri ateştir." (Muhammed,12)
Burada inkarcıların, hesabını düşünmeden,adeta hayvanların yiyip içtiği gibi sorumsuzca davrandıkları sözkonusu edilmektedir. Ahkaf suresinde de benzer bir uyarı yapılmaktadır:
"Kafir olanlar ateşe sunulacakları gün (onlara şöyle denecektir): "Dünyadaki hayatınızda bütün güzel şeylerinizi harcadınız; onlardan yararlandınız. Bugün ise yeryüzünde haksız olarak kibirlenmeniz ve yoldan çıkmanızdan dolayı küçük düşürücü bir azapla cezalandırılacaksınız!" (Ahkâf 20)
Sahabilerden bütün iyi şeyleri dünyada bitirme endişesi taşıyanların söyledikleri oldukça düşündürücüdür.
Özetle sınırsız ve sonsuz nimetlere ulaşma arzu ve hedefi olan müslümanın dünyada "müşfik" yaşaması gerektiği Kitabımızın söylediği bir hakikattir:
(İman edenler) diyecekler ki: "Daha önce biz, ailemiz içindeyken de müşfiktik (yani Allah’tan korkardık). Allah bize lütfetti de bizi kavurucu azaptan korudu." (Tûr,26-27)
