Sevgi Gelince Tüm Eksiklikler Biter
Yunus Emre, “Sevgi gelince tüm eksikler biter.” der. Duygusallıkta fakirleşmiş bir dünyanın misafirleri olarak her geçen gün toplumda, ailede ve evliliklerde bozulmalara şahit olmaktayız. Yaşanan bu sosyal problemlerin temelinde ise sevgi dilinin eksikliği vardır. Kafası eğitilirken kalbi ihmal edilen neslin; kendisine ve insanlığa nasıl zarar verdiğini ekranlardan izliyoruz.
Sevgisiz büyütülen çocukların açtığı yaralar, sadece yetiştikleri aileyi etkilemiyor; dokunduğu her yeri yakıp yıkabiliyor. Sevgi yetimi ve şefkat öksüzü olarak yetişen bu çocuklar, mutsuz bir toplumun oluşmasına da zemin hazırlıyorlar. Dünyada açlıktan ölenlerin varlığı hepimizi rahatsız eder ama sevgisizlikten ruhları ölenler, kendilerinden topluma bir zarar gelene kadar pek dikkatimizi çekmez.
Peygamber Efendimizin hayatına baktığımızda da sevgi eksenli insan yetiştirme modelinin varlığı dikkatimizi çekiyor. Onun çocukları öpmesi, kucaklaması ve göğsünde uyutmuş olmasında temasın sevgi göstergesindeki önemini görüyoruz.
