Na't-ı Şerif
Na’t, Peygamberimizin vasfı üzerine söylenen, onu öven ve üstün özelliklerini dile getiren, ona duyulan sevgi ve bağlılığı dile getirmek üzere yazılan şiirlere verilen isimdir.
Asırlar boyunca sevgi ve sevgiliye hasredilen klasik Türk edebiyatında şairler; Yüce Peygamber’e hürmet ve muhabbetlerini na’t-ı şeriflerle dile getirmeye çalışmışlardır. Her şair, durduğu yerden ve görme kabiliyeti ölçüsünde ona bakar; o büyük mükemmelliğin karşısındaki duygularını yansıtır. Na’tlar ayetlerin ve hadislerin çerçevesinde İslami esaslarla ters düşmeyecek şekilde hazırlanır ve şâirin ifadesi ile anlam kazanır. Şairler na’t kaleme almayı Hz. Peygamber’e salât ü selâm getirmenin bir yansıması olarak görmektedirler. Bu yönüyle na’t yazmak veya okumak, ibadet boyutu da kazanmaktadır. Edebiyatımızda diğer peygamberler, dört halife ve İslam büyükleri için de yazılanlar vardır. Bu tür; hem cami, hem de tekke mûsikisine dahilbir form olmuş ve manzum na’tlar bestelenerek okunmuştur.
