Merhamet edene merhamet olunur
Peygamber Efendimizin Medine’ye hicret ettiği günlerdi. Bir gün kızı Zeynep’in çocuklarından birisi ağır bir şekilde hastalandı. Hz. Zeynep, babasına, torununun çok hasta olduğunu, acilen gelmesini söyleyerek haber yolladı. Allah Resûlü (s.a.s.) kızına selam gönderip, “Allah’ın aldığı ve verdiği her şey kendisine aittir. Her şey Allah katında takdir edilmiştir. Sen sabırlı ol ve mükâfatını Allah’tan bekle.” diye tavsiyede bulundu.
Bebeğinin durumu ağırlaşınca, Hz. Zeynep, babasına çağrısını yineledi. Hz. Peygamber de kızını kırmayarak beraberindekilerle birlikte onun evine gitti. Can çekişmekte olan çocuğu şefkat ve merhametle kucağına alan Rahmet Peygamberi, gözyaşı dökmeye başlamıştı. Yanında gelen arkadaşlarından Sa’d b. Ubâde, “Bu gözyaşı da nedir yâ Resûlallah?” diyerek hayretini gizleyemedi. Bunun üzerine Peygamberimiz şöyle buyurdu: “Bu gözyaşı, Allah’ın, dilediği kullarının kalplerine yerleştirdiği bir rahmettir. Allah, kullarından ancak merhametli olanlara merhamet eder.” (Bûhârî,
Merdâ, 9)
