Hz. Meryem
Mabede adanmış bir kız çocuğu… Kabul edilmiş bir dua… Rabbin güzel bir çiçek gibi yetiştirdiği, terbiye ettiği… Bir mucizenin en yakın tanığı ve taşıyıcısı… Masumiyet ve iffetin sembolü Hz. Meryem… Yüce Allah onu seçti, tertemiz kılıp bütün dünya kadınlarına üstün kıldı. Ancak seçilmek zordu, üstün kılınmak ise çok daha zor. Denenmek, layık olduğunu ispat etmekti. Meryem de denendi, hem de en güç olanıyla, izahı zor bir mucizeyle… Melekler Meryem’e bir erkek çocuğu doğuracağını müjdeler, Meryem şaşırır, “Bana bir beşer dokunmamışken bu nasıl olur?” (Âl-i İmrân, 3/47) Ayet devamını anlatır. “Ona ruhumuzdan üflemiştik” (Enbiyâ, 21/91) der, böylece “Meryem çocuğa gebe kalır ve onunla uzak bir yere çekilir.” (Meryem, 19/22) Meryem’in iffeti, dünyaya getirdiği bebeğin peygamberliğiyle ilan edilir. O iffetini koruyan, ibadetiyle olduğu gibi sükûtu ile de Rabbine boyun eğendir. Rabbi de onu korumuş, ona iffetsizlik isnadında bulunanları kalplerini mühürleyerek cezalandırmıştır. (Nisâ, 4/156)
