Hz. Dâvûd (a.s)
İshak’ın (a.s.) on birinci kuşak torunu olan Hz. Dâvûd, milattan önce 1015-975 yılları arasında Filistin bölgesinde, İsrailoğulları’nın kralı olmuş ve onlara Hz. Musa’nın şeriatını uygulamıştır. Kitâb-ı Mukaddes’te Dâvid veya Dâvîd diye anılan Hz. Dâvûd hakkında Yahudi literatüründe çok fazla bilgi bulmak mümkündür. İbranice’de “en çok sevilen kişi”, “göz bebeği” anlamlarına gelen “Dâvûd”un (a.s.) ismi Kur’an-ı Kerim’de de on altı kez zikredilmektedir.
Allah’ın bir lütfu olarak, Dâvûd’un (a.s.) demiri yumuşatıp ona şekil vermek suretiyle zırh yapma zanaatına sahip olduğu, güçlü olduğu ve Allah’a çokça sığındığı, iktidarının güçlendirildiği ve kendisine “hikmet”, “fasl-ı hitap” (hakkı
batıldan ayırma yeteneği) ve “ilim” verildiği ifade edilmiştir. Dört büyük kitaptan biri olan Zebur ona indirilmiştir.
Kur’an’ın övgü dolu ifadelerle zikrettiği bu seçkin peygamber için Resûlullah (s.a.s.), “İnsanların Allah’a en çok ibadet edeniydi.” demiş, onu örnek göstermiştir.
