Dilin Afeti: Gıybet
Dinimizin şiddetle yasakladığı günahlardan biri gıybettir. Efendimizin tanımlamasıyla gıybet, “Kişinin, kardeşinin arkasından hoşlanmayacağı şekilde konuşmasıdır.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 35). Arkadan konuşulan kusurlar o kişide var olsa bile, arkadan konuşmak gıybettir ve kişiyi vebal altına sokar.
Kur’an-ı Kerim’de gıybet, “ölü kardeşinin etini yemek” (Hucurât, 49/12) gibi değerlendirilmiştir. Çünkü gıybeti yapılan kişi, o esnada kendini savunamayacağı için ölü gibidir. Gıybet eden kişi ise kardeşini başkaları gözünde küçük düşürdüğünden yaptığı iş onun etini yemek kadar iğrençtir. Peygamberimiz, arkasından konuşarak başkasının haysiyetini zedeleyen insanların, cehennemde kendi tırnaklarıyla yüzlerini parçalayarak ceza göreceklerini bildirmiştir (Ebû Dâvûd, Edeb, 35).
İnsanı böyle büyük vebal altına sokan bu günahtan kaçınabilmek için, mümin kardeşimizle yaşadığımız sorunu kendisiyle yüzyüze konuşarak halletmeyi denemeliyiz.
