Damlaya damlaya
İnsan, hayatını sürdürebilmesi için maddi ve manevi nimetlere ihtiyaç duyar. Allah bütün kâinatı bizlere hizmet edecek biçimde yaratmış, çeşitli nimetlerle donatmıştır. Bize bunca nimetleri veren Rabbimiz, ihtiyacımız kadar tüketerek israftan sakınmamızı emretmiştir.
İsraf, bizi ve çevremizi gitgide kuşatıyor. Evimizde, iş yerimizde, gereksiz yanan ampuller, musluklardan boşa akan damlalar, ekonomimize kabarık faturalar hâlinde yansıyor. Küçük hatalar büyür, büyük kabahatlere yol açar. Damlalar, birikir göle dönüşür. Atalarımızın dediği gibi “Damlaya damlaya göl olur.”
Peygamberimiz, “Tutumlu olan, başkalarına muhtaç olmaz.” buyurmaktadır. O, akan bir dereden abdest alırken dahi suyun israf edilmemesini öğütler. Bu örnek israf konusunda nasıl bir bilinç taşımamız gerektiğini ortaya koyuyor. İnsanların açlıktan öldükleri bir dünyada israf konusundaki duyarsızlığımız, sorumsuz tavrımız bizi düşündürmelidir. Çünkü israf etmemek dinî bir görev, toplumsal bir sorumluluktur.
