Nice ibret ve hikmetlerle dolu yaşlılık, kısacık ömrümüzün sonbaharıdır. İhtiyarlık, hayat tecrübesinin gelecek nesillere aktarıldığı evredir. Kimileri için bir pişmanlık ve yeni bir başlangıç, kimileri içinse Allah’ın rızasına daha yakın olma vaktidir. Tıpkı hayatının ilk yıllarında olduğu gibi insanın desteğe, ilgi ve şefkate en fazla ihtiyaç duyduğu zaman dilimidir yaşlılık.
Peygamber Efendimiz hayatı boyunca yaşlılara özel ilgi göstermiştir. Bizleri de bu erdemli davranışta bulunmaya, onların hayır dualarını almaya teşvik etmiştir. Örneğin o şöyle buyurmuştur: “Küçüklerimize merhamet etmeyen, büyüklerimize saygı göstermeyen bizden değildir.” (Tirmizî, Birr ve sıla, 15) “Bir genç, ihtiyar bir kimseye yaşından dolayı hürmet ederse Allah da ona yaşlılığında kendisine hürmet edecek birisini hazırlar.” (Tirmizî, Birr ve sıla, 75)
Şu bir gerçektir ki; yaşlılarımız bizim için bir rahmet ve bereket vesilesidir. Onlarla ne kadar alakadar olursak, yaşlılığımızda o kadar ilgi görürüz. Başta anne babalarımız olmak üzere büyüklerimizin gönlünü ne kadar hoş tutarsak Rabbimizin rızasına o kadar yakın oluruz.
