Sosyal veya iktisadi yönden hangi seviyede olurlarsa olsunlar, sağlam ve dayanışma içinde bir toplum kurabilmek için insanların karşılıklı yardımlaşma ve ilişki içerisinde olmaları gerekir. Aksi halde, ekonomik refahlarına rağmen toplumlar mutmain olamayacaklar; ihtiras, haset ve bunların sonucu olarak fesat ve anarşiden kendilerini kurtaramayacaklardır. Bu yüzden Kur’an’da “İyilik ve takvada birbirinizle yardımlaşın.” (Nisa, 4/2) buyurulmuştur. İyilik ve takva üzere yardımlaşmak çok yönlüdür. Âlim ilmiyle, zengin malıyla, güçlü gücüyle yardım edecek ve insanlar tek bir el gibi olacaklar.
Peygamberimizin hadisi de bunu ifade eder: “İnananlar karşılıklı merhamet, sevgi ve birbirlerine bağlılıklarında tek bir vücut gibidirler. Onun bir uzvu rahatsızlanınca diğer uzuvlar da ateşli ve uykusuz bir halde onun imdadına koşarlar.” (Müslim, Birr, 66) Peygamberimiz yine şöyle buyurmuştur: “Zalim de olsa, mazlum da olsa kardeşine yardım et.” Dediler ki “Mazlumu anladık ama, zalime nasıl yardım edelim?” Efendimiz şöyle cevap verdi: “Elinden tutup zulmüne engel olacaksınız.” (Buhârî, Mezâlim, 4)
SÖZÜN ÖZÜ
Belki de şahsiyet dediğimiz şey bu, yani hafızanın ambarındaki maskelerin zenginliği ve tesadüfü, onların birbiriyle yaptığı terkiplerin bizi benimsemesidir.
Ahmet Hamdi Tanpınar
