Şeyh Edebali, Osmanlı Devleti’nin kuruluş yıllarında yaşamış büyük bir din bilginidir. Ehli tasavvuf olması yanında ilk Osmanlı kadısı ve müftüsüdür. Osman Gazi’nin kayınbabası ve hocasıdır. 1206 – 1326 yılları arasında yaşamış, 126 yaşında Bilecik’te vefat etmiştir.
Osman Gazi, zaman zaman Edebali’nin tekkesine gider, dinî ve idarî konularda onun görüşlerine başvururdu. Şeyh Edebali de ona nasihatlerde bulunurdu. İşte onlardan bir kaçı:
“Ey Oğul! Beysin! Bundan sonra öfke bize; uysallık sana. Güceniklik bize; gönül almak sana. Suçlamak bize; katlanmak sana. Âcizlik ve yanılgı bize; hoş görmek sana.”
“Ey oğul! Sabretmesini bil, vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma! İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.”
“Allâh Tealâ yardımcın olsun. Beyliğini mübârek kılsın. Hak yoluna yararlı etsin. Işığını parıldatsın. Uzaklara iletsin. Sana yükünü taşıyacak güç, ayağını sürçtürmeyecek akıl ve kalp versin.”
“Şu üç kişiye acı!
Cahiller arasındaki âlime, zenginken fakir düşene ve hatırlı iken itibarını kaybedene.”
“Geçmişini bilmeyen, geleceğini de bilemez. Osman! Geçmişini iyi bil ki, geleceğe sağlam basasın. Nereden geldiğini unutma ki, nereye gideceğini unutmayasın…”
