Ölen kişinin arkasından ağlamak, Yüce Allah’ın lütfettiği merhamet duygusunun bir tezahürüdür. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) de oğlu İbrahim ölünce ağlamış, yine bir torununun ölmek üzere olduğu kendisine haber verilince gözlerinden yaşlar gelmiştir. Sebebi sorulduğunda, “Bu, Allah’ın rahmetidir, onu kullarının kalplerine koymuştur. Allah, ancak merhametli olan kullarına merhamet eder” (Buhârî, Cenâiz, 43) buyurmuşlardır. Ancak ölüm olayından sonra arkada kalanların bağırıp çağırarak, üstlerini başlarını yırtarak ağlamaları caiz değildir. Hz. Peygamber (s.a.s.), “Musibete uğradığında yakasını paçasını yırtan, yüz ve yanaklarına vuran, cahiliye işlerine çağıran kimseler bizden değildir” (Ebû Dâvûd, Cenâiz, 29); “Elleri ile yüzüne vuran, yüzünü tırmalayan, yakasını paçasını yırtan, kendisinin helak olması ve belaya uğraması için dua eden kişiyi Allah rahmetinden uzak etsin” (İbn Mâce, Cenâiz, 52) buyurmuştur.

Editör: Mehmet Çalışkan