Kavram olarak onur, hem insanın itibar ve şerefini, kendisine duyduğu öz saygıyı hem de başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değeri ifade eder. İnsanı diğer canlılardan ayıran kendisine has özellikler taşıyor olması, “kendilik değeri” ve “insan onuru” kavramını ortaya çıkarmaktadır.
“İnsan, onur sahibi bir varlıktır.” dediğimizde onun kimliğini ve kişiliğini tanımlamış olmaktayız. İnsan için “onur sahibi olmak”, sonradan bahşedilmiş olmayıp fıtraten verili bir durum olmakla birlikte, “onurlu insan olarak kalmak” kişisel özen ve gayreti gerekli kılmaktadır.
Kendisine öz saygısı olmayan insanın başkalarına saygı göstermesi zordur. İnsan kendi değerinin farkına varıp itibarını idrak ettiğinde davranışlarıyla bu itibarı korumanın çabası içinde olacak, bunun için de iffet erdemini hayatının mihveri yapacaktır.
İffet, nefsin aşırı arzularına boyun eğmeyip insanlık vakarına yaraşır bir hayatı temin eden kalbî bir melekedir. İffetli ve onurlu bir yaşam ise insanın hem Rabbine hem kendisine hem de çevresine saygısının bir gereğidir.
