Yüce Allah, insanoğlunun atası Hz. Âdem’e eş olarak Havva anamızı yaratmış ve ikisini birlikte cennetine koymuştu. Rabbimiz, Âdem ile Havva’yı cennete yerleştirirken, onlara cennette dilediklerini yapma özgürlüğü vermişti. Ancak bu geniş özgürlüğün bir tek istisnası vardı. O da cennette bulunan bir ağaca, hiçbir şekilde yaklaşmamak ve meyvelerinden yememekti. Ancak Âdem ile Havva yani kadın ve erkek, bir anlık gafletle bu uyarıya yeterince kulak veremeyince yasak ihlal edilmiştir. İhlalin hemen akabinde her ikisi de pişmanlıkla Yaradan’a şöyle yalvarmışlardır: “Rabbimiz! Biz kendimize zulmettik. Eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan mutlaka ziyan edenlerden oluruz.” (Araf, 7/23) Yüce Allah onların dualarına icabet etmiş, ancak yaşamlarına yeryüzünde devam etmelerini murat ederek onlara şöyle seslenmişti: “… Orada yaşayacaksınız, orada öleceksiniz ve oradan mahşere çıkarılacaksınız.” (A‘râf, 7/25)
İşte vahyin bu ifadeleriyle Hz. Âdem ve Hz. Havva hayat yolculuklarına beraber başladılar. Aynı özden yaratılarak, birlikte iman ederek, birlikte hata yapıp, pişman olup af dileyerek, dünya yolculuğuna beraber çıktılar. Allah’ın yeryüzündeki ilk halifeleri oldular.
