Başkasına öğüt verirken kendini unutmamak
Sizler kitabı okuduğunuz hâlde insanlara iyiliği emredip kendinizi unutuyor musunuz? Aklınızı kullanmıyor musunuz?
Bakara, 2/44
---
İsrailoğulları içinde, kutsal kitapları olan Tevrat’ı okumayı bilenler vardı. Bu kişiler başka insanlara telkinlerde bulunur ve onları Tevrat’ın hükümlerine uymaya çağırırlardı. Diğer yandan bu kişilerin kendi yaşantılarında birçok yanlışlıklar ve din ile uyuşmayan davranışlar bulunmaktaydı. Başkalarına öğüt verenlerin kendi yaşantılarına bakmamaları, konuştukları ile yaptıklarının birbiriyle çelişmesi demekti. Hâlbuki akıllı insan, başkasına söylediği iyiliği önce kendisi uygulayan ve tutarlı bir hayat süren kişidir.
İnsanlara öğüt veren kişinin, bu öğütleri önce kendisinin uygulaması gerekir.
Birr: İyilik, doğruluk, itaat.
