Ayşe Ünüvar
Yolumuz bir, yolculuğumuz bir, sevdamız bir olsun. Birliktir Rabbin isteği, birliğimizden hamlığımız çıkarılsın, tam olmaya yüzümüz olsun. Eller birleşsin, vatan olsun. Vatan derdiyle hemhal olan kim var ise kardeşlikten yana hakikatli kılınsın…
Biz ki birbirimizin derdiyle dertleniriz. Birimizin burnu kanasa zül gelir bir diğerine. O vakit hep tutalım el ele; yıkansın, paklansın, aklansın ruhumuz. Ayrılık vurmasın, yakmasın ciğerimizi.
Bayrak birlesin, toprak birlesin, dua birlesin, tarih birlesin bizi. Biz ki şanımızı birliğimizden alan, biz ki hakikat uğruna dağ taş demeden geçen, acıyı göğüs kafesimizde saklayıp şehadet şerbeti içen millet!
Biz ki yuvasız kuşlara yuva yapan, beşikteki bebeğin süt hakkını güden, komşusunun namusunu, namusu belleyen…
Nakış nakış işlemiş bağrımıza hilalimiz. İslam’ın sancaktarlığını yapmış büyük bir milletiz. Ne büyük onurdur bu. Ne büyük mana ve ne büyük bir sorumluluk.
Biz ancak el ele verince; yüreğimizde, insan, vatan, bayrak, İslam sevinci duyunca aşka gelen milletiz… Nice zincir vurmak isteyene, ellerimizi ayırana, sevdamıza kara çalana karşı durur, özgürlüğümüze uzanan elleri kuruturuz. Ezelden beri hür yaşadık, hür yaşarız.
